Matthew Fort, Słodki jak miód, kwaśny jak cytryny - Kuchnia włoska - przepisy, porady, videoblog, recenzje książek kulinarnych

Matthew Fort

Słodki jak miód, kwaśny jak cytryny

Recenzje książek kulinarnych

Matthew Fort to nie byle jaki autor, jego słowom można zaufać. Od kilkudziesięciu lat pracuje w dziale kulinarnym „The Guardian”, pisuje również dla innych pism, między innymi „The Observer” czy „Country Living”. Jest też jurorem w jednym z programów kulinarnych w BBC, a także prezenterem kulinarnym w innym programie. W 1992 roku otrzymał nagrodę dla Krytyka Kulinarnego Roku, a rok później dla Krytyka Restauracyjnego Roku. Jego pasją są Włochy, poznaje je w czasie długich podróży po tym kraju.

Autor lubi podróżować inaczej niż wszyscy współcześni podróżnicy. Nie wybiera samochodu, nie jedzie rowerem czy wędruje pieszo po górach. Wybrał malowniczą, w stu procentach włoską Vespę, mały skuter, który pozwala poczuć się w absolutnym centrum włoskiego świata. Wcześniej przejechał na tym skuterze Włochy z południa na Północ, czego smakowitym efektem jest kulinarna opowieść „Apetyt na Italię”. Teraz podróżujemy wraz z Matthew po Sycylii, słonecznej, wciąż nierozpoznanej, pełnej tajemnic i obłędnych smaków, o których istnieniu świat nawet nie ma pojęcia.

To nie jest pierwsza wizyta na Sycylii. Autor był tu już kiedyś, podczas podróży z bratem. Był rok 1973, świat wyglądał zupełnie inaczej. Teraz autor wraca, czasami odwiedza nawet te same miejsca i te same rodziny, które poznał wtedy. Ale ma też znacznie większą wiedzę o Włoszech i o włoskiej kuchni. Choć wciąż się uczy i dowiaduje coraz to nowych rzeczy, wie już, o co pytać, gdzie zajrzeć i co spróbować.

Jest smakoszem, który dzieli się z czytelnikami swoją dotychczasową wiedzą i odkryciami z podróży. Dlatego otrzymujemy arcyciekawą opowieść o sycylijskim życiu i smaku. To, co ujmuje w tej opowieści, to kawałek prawdziwego życia i mnóstwo prawdziwych ludzi. Pojawia się cała galeria Włoszech i Włochów, ich prywatne historie, ich wspomnienia i doświadczenia życiowe. Rozmowy przy gotowaniu i przy jedzeniu. Opowieści o tym, jak zmieniała się Sycylia w ostatnich latach. Nie mogło zabraknąć dwóch sycylijskich fundamentów, Etny i mafii, ale najczęściej jesteśmy po prostu we włoskich domach, w ich kuchniach i przy stołach.

Matthew przejeżdża na skuterze Sycylię wokół, daje się prowadzić przez opuszczone krainy, zagląda w miejsca niespodziewane, odwiedza maleńkie bary i trattorie, zaczepia obcych ludzi. Próbuje zrozumieć, na czym polega fenomen włoskiej kuchni w jej południowej odmianie.

A to wszystko okrasza przepisami na potrawy, których spróbował podczas swojej podróży. Ponad 50 potraw o nazwach w sycylijskim dialekcie nieprzypominającym języka włoskiego. A wśród smaków dojrzałość w słońcu, słodycz i wyrazistość, prostota i entuzjazm tworzenia. Wystarczy spojrzeć na niektóre dania: sałatka z bobu i selera naciowego, sałatka z suszonym dorszem, nadziewane kalmary, ozór cielęcy, placki z mąki z ciecierzycy, dynia w sosie słodko-kwaśnym, grillowana makrela z kaparami, spaghetti z anchois i bułką tartą, cukinia a la królik, faszerowane bakłażany, pulpety z sardeli, frittata z ricottą, zupa z ciecierzycy z dzikim szpinakiem.

Tę książkę można tylko czytać, rozkoszując się sycylijską atmosferą. Można też pójść do kuchni i ugotować coś sycylijskiego. Smaki nie zawsze są oczywiste, ale jeśli kogoś interesuje kuchnia włoska, nie może ominąć ani tej kuchni, ani tej książki.

OCEŃ WPIS

5.0

liczba głosów: 0